Υποτάχθηκε σε πιέσεις, ακολούθησε υπολογισμούς, και το κυριότερο γνώρισε, στην δεκαετή εφαρμογή του, την κρατική ασυνέπεια, αλλά και την αυτοδιοικητική υστεροβουλία.
Δεν υπάρχει λόγος να προσκομίσουμε εδώ συγκεκριμένα παραδείγματα.
Ο καθένας μας έχει βιώσει και βιώνει καθημερινά μια ποικιλία καταστάσεων στον τόπο του.
Καταστάσεων, που αποδεικνύουν το μέγεθος και την οξύτητα των προβλημάτων, την ανακολουθία, τα χάσματα και τις καθυστερήσεις της κρατικής μηχανής, αλλά και τις δικές μας ελλείψεις, αδυναμίες και ανεπάρκειες.
Στον εντοπισμό και την διάγνωση των προβλημάτων συμφωνούμε όλοι.
Όπως συμφωνούμε και στην λύση.
Και η λύση είναι οι ισχυροί Δήμοι.
Σ’ αυτό δεν υπάρχει αντίρρηση, ούτε από το Κράτος, ούτε από την Αυτοδιοίκηση, ούτε από τα Κόμματα, ούτε από την Κοινωνία.
Μια ισχυρή Πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση αναζωογονεί τις Τοπικές Κοινωνίες, αναβαθμίζει την ποιότητα της ίδιας της Δημοκρατίας, δίνει ουσιαστικό νόημα στη συμμετοχή των πολιτών, προσφέρει ολοένα και καλύτερες υπηρεσίες, και αφήνει το Κράτος, απερίσπαστο από την καθημερινότητα, να αφιερωθεί στην δική του πολύ υπεύθυνη αποστολή.
Μια ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η στέρεη βάση για την ανάπτυξη και την ευημερία.
Ποιος δεν θέλει μια τέτοια Αυτοδιοίκηση; Αλλά πώς θα την φτιάξουμε;
Κοινός στόχος, κοινό όραμα, όπως αποτυπώθηκε στα σχεδόν ομόφωνα Ψηφίσματα των Συνεδρίων μας, στην Κυλλήνη και στην Συγγρού, είναι η δημιουργία ακριβώς αυτής της ισχυρής Αυτοδιοίκησης, με την αναδιάρθρωση των σημερινών Δήμων σε όλη την έκταση της Χώρας μας, αλλά και με την εφαρμογή της Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε όλες τις βαθμίδες Κράτους και Αυτοδιοίκησης.
Παρά τις δυσχέρειες, αυτή τη φορά έχουμε προχωρήσει πολύ.
Οι πρωτοβουλίες της ΚΕΔΚΕ, οι μελέτες και οι επεξεργασίες του ΙΤΑ, οι συζητήσεις, οι διεργασίες, οι ζυμώσεις και τα Συνέδρια, που έχουν γίνει και γίνονται σε όλη την Ελλάδα, δείχνουν το ζωηρό ενδιαφέρον και την ωριμότητα της Αυτοδιοίκησης στο σύνολό της.
Υπήρξαν βεβαίως και κάποιες αστοχίες, κάποιες άκαιρες κινήσεις, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία των χαρτογραφικών εκδοχών, που σηματοδότησαν την έναρξη του εσωτερικού διαλόγου, αλλά και που προκάλεσαν συγχύσεις και ερωτηματικά ιδίως ως προς την συμβατότητά τους, τόσο με τα κριτήρια των προηγούμενων μελετών του ΙΤΑ, όσο και με τις πραγματικές τοπικές συνθήκες και ιδιαιτερότητες.
Όμως, γενικά στο σύνολό της Αυτοδιοίκηση πορεύτηκε και πορεύεται με υπευθυνότητα.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι σ’ αυτή την υπόθεση η Αυτοδιοίκηση καταθέτει αυτή την ίδια την ύπαρξη και την υπόστασή της.
Δεν συζητάει απλώς για την αναβάθμιση και την βελτίωση των χαρακτηριστικών της.
Πολλοί ΟΤΑ συζητούν ή και προτείνουν την ίδια την αυτοκατάργησή τους και την συγχώνευσή τους με άλλους ΟΤΑ.
Καταθέτει όμως ταυτόχρονα η Αυτοδιοίκηση και ορισμένους, πολύ σαφείς και συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις.
Και τους καταθέτει όχι από πείσμα, όχι σαν δικαιολογία, όχι για υπεκφυγή.
Αλλά λόγω της εμπειρίας των προηγούμενων ανεπιτυχών κυμάτων συνενώσεων.
Αυτή η εμπειρία, των δυο προηγούμενων δεκαετιών, πρέπει να μας γίνει μάθημα.
Πρέπει να μας αποτρέψει από την επανάληψη λαθών, που, αν γίνουν, δεν θα μπορούν να διορθωθούν πλέον.
Πρέπει να μας οδηγήσει σε πολύ προσεκτικές κινήσεις.
Να μην μας αφήσει να παρασυρθούμε από στατιστικά μεγέθη, αλλά να επιμείνουμε στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Μεταρρύθμισης, και στην συνεπή εφαρμογή όλων εκείνων που θα συμφωνηθούν.
Είναι θετικό το γεγονός ότι το Κράτος, έστω και με καθυστέρηση, ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις του, και είναι ακόμη θετικότερο το ότι αυτή η ανταπόκριση συντελείται μέσα στη δίνη μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης.
Μιας κρίσης, που θα μπορούσε να αποτελέσει όχι απλώς μια αληθοφανή δικαιολογία, αλλά ένα πραγματικό και πολύ σοβαρό λόγο μη εκπλήρωσης κάποιων πραγμάτων.
Παρ’ όλ’ αυτά βλέπουμε τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις, έστω και σταδιακά, έστω και με μια, ανεκτή πάντως, καθυστέρηση, να υλοποιούνται.
Κι αυτό αυξάνει τις ευθύνες όλων μας.
Και πρώτα απ’ όλα τις ευθύνες μας έναντι των πολιτών που έχουμε την τιμή να εκπροσωπούμε, αλλά και έναντι της Αυτοδιοίκησης και του ίδιου του εαυτού μας.
Γι αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας. Να την συνεχίσουμε, όπως μέχρι τώρα, συγκροτημένα και μεθοδικά. Και κυρίως να την συνεχίσουμε ενωμένοι, γιατί τότε είναι βέβαιο πως θα πετύχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου